Mel Bonis (1858 – 1937)
Mel Bonis (1858 – 1937) Γεννήθηκε στο Παρίσι Mélanie Hélène Bonis, αλλά χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Mel Bonis στην επαγγελματική της ζωή. Μεγάλωσε σε ένα αυστηρό, θρησκευτικό περιβάλλον όπου το ταλέντο της στο πιάνο εμφανίστηκε σε παιδική ηλικία. Άρχισε να σπουδάζει με τον διάσημο Σεζάρ Φρανκ και, ένα χρόνο αργότερα, έγινε δεκτή στο Ωδείο του Παρισιού το 1877, σπουδάζοντας όργανο με τον Φρανκ και αρμονία με τον Ερνέστο Γκουιρό. Μέσα σε 2 χρόνια είχε κερδίσει πολλά βραβεία στο Ωδείο, σε αρμονία και συνοδεία. Γνώρισε τον βαρύτονο Amedee Hettich και έγραψαν μαζί τραγούδια και χορωδιακά έργα.
Η επιρροή και οι διασυνδέσεις του Hettich με παριζιάνικους εκδότες βοήθησαν στην ανάδειξη και την προώθηση της καριέρας της.
Το 1883 παντρεύτηκε τον Albert Domange.
Η Bonis εργάστηκε για να διανείμει τη μουσική της σε καλλιτέχνες στη Γαλλία και την Ελβετία όπου παιζόταν και τραγουδήθηκε σε σαλόνια και σε φοιτητικές οντισιόν. Ανήκε επίσης στην Εταιρεία Συνθετών. Η μουσική της αδικήθηκε λόγω των πολέμων και, των αγώνων για την αναβίωση των τεχνών.
Η Bonis έγραψε πάνω από 300 συνθέσεις, συμπεριλαμβανομένων 20 έργων δωματίου.
28 δημιουργίες της για βαρύτονο ή/και μέτζο σοπράνο, 7 για υψηλή φωνή και 5 για γυναικεία φωνή σε ύφος ρομαντικό έως και θρησκευτικό, αποτελώντας μια μεγάλη ποικιλία ποιητικότητας και μουσικού χρωματισμού. Το συνθετικό της στυλ προσδιορίστηκε από τη μοναδική αίσθηση αρμονίας και ρυθμού που συνδύαζε τα χρώματα του ιμπρεσιονισμού με αυτά του οριενταλισμού. Επηρεάστηκε από τους Franck, Faure και Saint-Saëns.
