Dmitri Shostakovich (Ντμίτρι Σοστακόβιτς)

Ο Dmitri Shostakovich (Ντμίτρι Σοστακόβιτς), διάσημος Ρώσος συνθέτης, φημίζεται για τη σημαντική συνεισφορά του στην σύγχρονη κλασική μουσική, ιδιαίτερα για τις 15 συμφωνίες και τα 15 κουαρτέτα του, τα οποία θεωρούνται ευρέως ως αριστουργήματα σύνθεσης του 20ού αιώνα.

Η μουσική του εξέλιξη χαρακτηρίζεται από μια μετάβαση, από μια αρχική περίοδο που. χαρακτηρίζεται από τολμηρό χιούμορ και πειραματισμούς, που παρουσιάζονται σε έργα όπως η Μύτη και η Λαίδη Μάκβεθ του Μτσένσκ, σε μια επόμενη φάση που αντανακλά μεγαλύτερη ενδοσκόπηση και εθνικιστικό ενθουσιασμό, που απεικονίζεται στις Συμφωνίες Νο. 5 και Νο. 7, γνωστό ως «Λένινγκραντ». Τέλος, η μετέπειτα περίοδος του διακρίνεται από έναν προκλητικό και μελαγχολικό τόνο, όπως αποδεικνύεται σε έργα όπως η Συμφωνία Νο. 14 και το Κουαρτέτο Νο. 15.

Γεννημένος στην Αγία Πετρούπολη το 1906, ο Σοστακόβιτς έλαβε την εκπαίδευσή του στο Ωδείο της Πετρούπολης. Η πρώιμη όπερά του, Λαίδη Μάκβεθ του Μτσένσκ, προκάλεσε την αποδοκιμασία των σοβιετικών αρχών, με αποτέλεσμα να ανακαλέσει την Τέταρτη Συμφωνία του και στη συνέχεια να συνθέσει την Πέμπτη Συμφωνία του ως απάντηση στην κριτική. Αυτή την περίοδο ακολούθησε η δημιουργία της αναγνωρισμένης Έβδομης Συμφωνίας, με τίτλο «Λένινγκραντ», η οποία απέσπασε ευρεία αναγνώριση.

Ο Σοστακόβιτς αντιμετώπισε την κυβερνητική μομφή για άλλη μια φορά το 1948, προκαλώντας μια στροφή προς τη σύνθεση έργων με κυρίως σοβιετικό θέμα για μια περίοδο. Μόλις στη Δέκατη Τρίτη Συμφωνία του, «Babi Yar», βασισμένη στην ποίηση του Yevgeny Yevtushenko, προκάλεσε διαμάχη με την απεικόνιση της ρωσικής καταπίεσης της εβραϊκής κοινότητας στο πρώτο μέρος.

Το 1966, ο Σοστακόβιτς φιλοτέχνησε το Δεύτερο Κοντσέρτο του για βιολοντσέλο, ένα έργο υψηλής τέχνης που, παρά την αξία του, δεν πέτυχε συγκρίσιμη αναγνώριση με το Πρώτο του. Ταυτόχρονα, διαγνώστηκε με σοβαρή καρδιακή πάθηση, αν και αυτό δεν τον πτόησε από το να συνεχίσει τις δημιουργικές του προσπάθειες. Οι επόμενες συνθέσεις του παρουσίασαν έναν προοδευτικά λιτό και πεσιμιστικό χαρακτήρα, συχνά εμβαθύνοντας σε θέματα θνητότητας. Η Δέκατη τέταρτη Συμφωνία του, μια συλλογή τραγουδιών βασισμένη σε γραπτά διαφόρων ποιητών, χαρακτηρίζεται από ασυμφωνία και απόκλιση από τον σοσιαλιστικό ρεαλισμό που απαιτούσε το κράτος.

Ο Ντμίτρι Σοστακόβιτς πέθανε στις 9 Αυγούστου 1975, αφήνοντας πίσω του μια ισχυρή κληρονομιά στον χώρο της σύγχρονης κλασικής μουσικής.