George Enescu
Ο George Enescu θεωρείται ο σημαντικότερος Ρουμάνος συνθέτης. Είναι περισσότερο γνωστός για τα διάσημα έργα του και ήταν επίσης ένας εξαιρετικός δεξιοτέχνης και συνθέτης μουσικής που χαρακτηριζόταν από έντονο βάθος και αποχρώσεις.
Ήταν επίσης γνωστός ως ένας από τους κορυφαίους βιολιστές συναυλιών της εποχής του. Για να κερδίσει την αναγνώριση στη Δύση, άλλαξε το όνομά του σε Ζωρζ Ενέσκο για να διευκολύνει την προφορά για τους Γάλλους.
Άρχισε να παίζει βιολί και να συνθέτει μουσική από πολύ μικρός. Ξεκίνησε τις σπουδές του στο Ωδείο του Gesellschaft der Musikfreunde στη Βιέννη το 1888, όπου διακρίθηκε στο βιολί και στο πιάνο. Αργότερα συνέχισε τις σπουδές του στο Ωδείο του Παρισιού, όπου καλλιέργησε περαιτέρω τις δεξιότητές του στο βιολί και, παράλληλα σπούδασε αρμονία, θεωρία και σύνθεση.
Αυτός ο μοναδικός συνδυασμός γερμανικής και γαλλικής εκπαίδευσης συνέβαλε στη ιδιαιτερότητα της μουσικής του.
Το 1897, τα έργα του παρουσιάστηκαν στο Concerts Colonne και το πρώτο του ώριμο κομμάτι, το Poème Roumaine, Op. 1, έκανε πρεμιέρα το 1898. Στη συνέχεια υπηρέτησε ως μαέστρος της Ρουμανικής Φιλαρμονικής Εταιρείας στο Βουκουρέστι και άσκησε σημαντική επίδραση στον τομέα της σόλο μουσικής και της μουσικής δωματίου. Συνέβαλε επίσης εκτενώς στην ανάπτυξη της κλασικής μουσικής στη Ρουμανία.
Το 1923, έκανε το ντεμπούτο του στις Ηνωμένες Πολιτείες ως βιολιστής και προσκεκλημένος μαέστρος με την Ορχήστρα της Φιλαδέλφειας. Ήταν επίσης διάσημος δάσκαλος και μέντορας σε αξιόλογους βιολιστές, συμπεριλαμβανομένου του Yehudi Menuhin.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν μπόρεσε να φύγει από τη Ρουμανία. Μετά τον πόλεμο, μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και αργότερα επέστρεψε στο Παρίσι. Δυστυχώς, υπέφερε από εξουθενωτική αρθρίτιδα και τελικά βίωσε ένα εγκεφαλικό το 1954, που οδήγησε σε μια παρατεταμένη περίοδο σχεδόν ολικής παράλυσης.
